Byłam na tym filmie dość niedawno. Osobiście nie czytałam książki, ale chyba po nią sięgnę. Reżyserem jest Tate Taylor, a scenariusz napisała Erin Cressida Wilson.
Film jest raczej z gatunku tych psychologicznych. Opowiada o Rachel, która ma trudną sytuację; jest alkoholiczką, a przez to wywalili ją z pracy, mąż ją rzucił i obecnie ma dziecko z inną. Kobieta zmuszona jest mieszkać u swojej przyjaciółki. Rachel, aby wszyscy myśleli, że pracuje, codziennie rano jeździ pociągiem i wraca późną porą do "domu". Zawsze siedzi w tym samym wagonie i patrzy na jeden dom. Codziennie widzi idealną parę, która obrazuje miłość, o jakiej każdy marzy. Para jest piękna i młoda.
Rachel ma też zatargi z byłym mężem i jego partnerką, Anną, którzy mieszkają dwa domy dalej. Jednak, gdy pewnego razu widzi, że mieszkanka jej ulubionego domu - Megan - stoi i całuje innego mężczyznę, coś w niej pęka, ponieważ to przypomina jej, że Tom - jej były mąż - zdradzał ją. Pewnego razu, gdy główna bohaterka jest mocno wstawiona, idzie tunelem, gdzie ktoś ją atakuje. Rano budzi się z głową całą we krwi i dziurami w pamięci.
Gdy po raz kolejny jedzie pociągiem, widzi artykuł, w którym pisze, że Megan zaginęła. Rachel przestała ją szanować, gdy zauważyła, że zdradza męża, jednak stara się pomóc w jej odnalezieniu.
Jest to film kryminalny i psychologiczny. W niektórych momentach dość brutalny, ale w małej ilości scen. Główna bohaterka czasami nie wie, co jest prawdą, a co fałszem.
Co się dzieje, gdy policjanci znajdują martwe ciało Megan w częściowym rozkładzie? Kto jest mordercą? Co połączy trzy bohaterki: Rachel, Anna i Megan? Każda z trzech bohaterek miała inną historię, która jednak połączyła się w jedną całość,
Film kończy się niespodziewanie. Do ostatnich chwil, nie wiadomo, kto jest zabójcą, a akcja trzyma widza w napięciu.
Film jednak nie jest jednym z tych lekkich. Mnie osobiście się podobał i, tak jak pisałam na początku, sięgnę po książkę. Na pewno długo będę pamiętać "Dziewczynę z pociągu".
Aktorzy: Emily Blunt - Rachel
Haley Bennett - Megan
Rebecca Ferguson - Anna
Justin Theroux - Tom
Film jest raczej z gatunku tych psychologicznych. Opowiada o Rachel, która ma trudną sytuację; jest alkoholiczką, a przez to wywalili ją z pracy, mąż ją rzucił i obecnie ma dziecko z inną. Kobieta zmuszona jest mieszkać u swojej przyjaciółki. Rachel, aby wszyscy myśleli, że pracuje, codziennie rano jeździ pociągiem i wraca późną porą do "domu". Zawsze siedzi w tym samym wagonie i patrzy na jeden dom. Codziennie widzi idealną parę, która obrazuje miłość, o jakiej każdy marzy. Para jest piękna i młoda.
Rachel ma też zatargi z byłym mężem i jego partnerką, Anną, którzy mieszkają dwa domy dalej. Jednak, gdy pewnego razu widzi, że mieszkanka jej ulubionego domu - Megan - stoi i całuje innego mężczyznę, coś w niej pęka, ponieważ to przypomina jej, że Tom - jej były mąż - zdradzał ją. Pewnego razu, gdy główna bohaterka jest mocno wstawiona, idzie tunelem, gdzie ktoś ją atakuje. Rano budzi się z głową całą we krwi i dziurami w pamięci.
Gdy po raz kolejny jedzie pociągiem, widzi artykuł, w którym pisze, że Megan zaginęła. Rachel przestała ją szanować, gdy zauważyła, że zdradza męża, jednak stara się pomóc w jej odnalezieniu.
Jest to film kryminalny i psychologiczny. W niektórych momentach dość brutalny, ale w małej ilości scen. Główna bohaterka czasami nie wie, co jest prawdą, a co fałszem.
Co się dzieje, gdy policjanci znajdują martwe ciało Megan w częściowym rozkładzie? Kto jest mordercą? Co połączy trzy bohaterki: Rachel, Anna i Megan? Każda z trzech bohaterek miała inną historię, która jednak połączyła się w jedną całość,
Film kończy się niespodziewanie. Do ostatnich chwil, nie wiadomo, kto jest zabójcą, a akcja trzyma widza w napięciu.
Film jednak nie jest jednym z tych lekkich. Mnie osobiście się podobał i, tak jak pisałam na początku, sięgnę po książkę. Na pewno długo będę pamiętać "Dziewczynę z pociągu".
Aktorzy: Emily Blunt - Rachel
Haley Bennett - Megan
Rebecca Ferguson - Anna
Justin Theroux - Tom
